zonovergoten regenbillen gieten
nee genieten
van de zee die springt
op haar dijen
ze lijkt nat te zijn
maar schijn bedriegt
verdriet voor niet
ze zijn venijn
haar gedachten
slingeren negen op tien
in de droom van hemeltje lief
meneer de is daar weer
en voor hij het weet
verschiet hij zich
verslikt hij zich
en verjaart hij niet langer meer