Plastiek jasje

ge verzint een paard

eentje zonder haar

zonder vacht en zonder manen

het paard is kaal

maar ’t heeft een jasje van plastiek

en gij moogt op ’t paard

en ’t brengt u naar de bergen

naar de toppen in de sneeuw

bovenaan klikken zijn hoeven open

en op latjes schuiven gij en de pony

(sorry ’t was een paard)

naar beneden

en ge zijt gelukkig

binnenin en buitenuit en bovenop

uw verzinsels

en toen regende ze

dagen aan een stuk

terwijl ze gewoon 

en alleen maar

terugkeren wou 

een grote boom trotseert de wind
zijn blaadjes dapperen wapper
tot ze gezwind van zijn takken dansen
hoger en brozer
knapper en rapper

door de lucht vliegen de blaadjes
ik waai met ze mee

opa jan

opa jan
lange man
plaagstok
met groene vingers
met blote handen
netels uit de grond
en patatten in
en binnen
thuis
in de zetel
met sloefen
zitten snoepen
veel eten
negen boterhammen
mee naar 't werk
in de tuinen van de stad
opa jan
man
papa
plaagstok

e..a

e..a

wonderboog

wonderoogjes

gedachteboom

de motor die plots begint te ronken

de vlieg die over de tafel kruipt

ik zag wel aan dewelke je knabbelde

e..a

monderwoog

klapperroosjes

de citroen die naast de kiwi ligt

de klap op je gezicht

ik weet wel dat het anders moet

ik weet wel dat het niet

gisteren vertelde Laura me dat regenbogen in feite rond zijn