goederen (c) Anna Carlier
en gastschrijvers





zondag 27 oktober 2013

°


Elvis Peeters. Kauw van jou




Ik lach je niet uit om je tranensnuit, want kauw van jou
Ik negeer beslist alles wat je mist, want kauw van jou

Ik mag alles wat je doet
Geef nooit op al wat je doet

Je houdt me voor de gek en lacht je lachebek, en ik kauw van jou
Je loft mijn grote mond en boort me in de grond, en toch kauw van jou

Ik mag alles wat je doet
Geef nooit op al wat je doet

En bijt je op je lip, weet ik ze verliest grip, maar toch kou van jou
En ben je ver van mij toch is je hart dichtbij, zoals ik kauw van jou

Ik mag alles wat je doet
Geef nooit op al wat je doet

Raken we dit kwijt, dat vertelt de tijd, want kauw van jou
Wij zijn niet bevreesd voor wat is geweest, want kauw van jou

Ik mag alles wat je doet
Geef nooit op al wat je doet

vrijdag 25 oktober 2013

uw korrel


Uw korrel zout is aangekomen
in en dan varend naar het achterste
van mijn oogkast

als ge dichter komt en lekt aan
mijn rechter bovenwang
dan wrijft ge de korrel open
is mijn wang nat

ik weet dat ge liever niet lekt
dat ik het zelf maar moet laten
lekken

uw korrel zout
die hebt gij daar wel gestoken

en die rolt vandaag
en morgen ook

Gij zijt meer dan jammer




Ik zou het zo jammer vinden
ik zou zo jammeren
ik zou zo mijn jammeraar in de wind kunnen sturen

ik zou zo verschrikkelijk jammerlijk zijn
met zo een jammerlijk bakkes in strontgezicht
zo jammerlijk dat de wereld er gelukkig uit zou zien

moesten ze hem naast mijn bakkes zetten
zo jam ik zou zo jam ik zou zo jam
zo jammerlijke jam met mijn jammerlijk bakkes maken


als gij van mij zou weggaan

maandag 21 oktober 2013

De beer ende vis


Het es genoeg
zei de vis
en hi at de beer
die naast de kant stond te zonnebaden

ek vind je nu toch wel al te bruin
dat ek je goed gebakken vind we
dus moet ek wel es proeven
van u pelsken berezacht

het es genoeg
zei de vis nadat hi een poot had opgesabbeld
ek heb genoeg

hi werd wakker
ging weer slapen
wanneer de beer zijn klauw uitsloeg

woensdag 16 oktober 2013

De trektocht der olifanten . 1



Als je te veel denkt is er verwarring. 
Als je te veel praat dan weet ik niet wat er is. Ik weet ook niet of je te veel kunt zijn. Volgens mij is het wel erg om niet veel te zijn. Dan weer niet om veel niet te zijn. Maar veel zijn zou ook weer veel stof geven om na te denken en dan zijn de mensen weer verward. Gelukkig zijn er opleidingen, dan kunnen mensen kiezen wat ze zijn. Dan kunnen mensen kiezen: “Ik word soldaat”. En dan worden ze soldaat. Het wordt natuurlijk weer vervelend als we dan iets nieuws moeten kiezen.


zondag 13 oktober 2013

Flight Of The Conchords



They call me the Hiphopopotamus
Flows that glow like phosphorous
Poppin' off the top of this esophagus
Rockin' this metropolis

I'm not a large water-dwelling mammal
Where did you get that preposterous hypothesis?
Did Steve tell you that, perchance?
Steve



vrijdag 11 oktober 2013

Het is genoeg


raamnet


ZONDERTITEL 1


zon speelt met bladeren op de grond
schone voeten beroeren de koele aarde
wind verwaait het heet dampend lijf
en doet zijn duit in het zakje van
de daad van de zon
samen zijn ze sterker
dan een paar ogen
en een tiet
in iedere hand

o god
bliksem mij maar neer


r.

zondag 6 oktober 2013

Ask the time


the mess inside me
still reminds me
how love can make you blind

you knew that what you did would kill me
but you just didn't mind

now I ask the time to help me
day after day
so I can sleep and drink en dream
my pain away


used by the one I longed for
for so long
it's the truth
it's not a lie

I wished that I was stronger
The moments you passed by

now I ask the time to help me
day after day
so I can sleep and drink and dream
my pain away

last time no one around
would never notice that we've met
but if you took a better look
you find remains of love bites in my neck

you're the reason of every thought
and I used to think all the time

you probably have no idea
of the depth you made me
a long way to climb

the mess inside me
still reminds me
how love can make you blind

you knew that what you did would kill me
but you just didn't mind




Margo

zaterdag 5 oktober 2013

Ge trekt koorden
aan de hoeken
van mijn onderste
gelaatstroef

uw dans was wel
uw dans was schoon
maar 't was er snel

ge trekt
en ik denk
of ik niet te vlug
gelukkig word

maar er zijn niet
zo veel kansen
en wat de mens
zichzelf moet gunnen

is wat ge doet
nu met het trekken
aan mijn hoeken

DE VERLEIDING VAN het gedicht


Ze dansen zo schoon
dat hun harem slingert
Ze bevallen de jongens
wel ze zijn aan 't kijken

als gij graag eens wilt kijken

gij! gij daar! gij ja!
ik blik een oog
langs u hene
om u hene
oppersteonder u
onder en op u
boven en in u
ondersteboven door u hene
ik blik, blik mijn liefde in een schotelke
als dat het gemakkelijker maakt
blik op u, blik naast u, blik op u, naast u,
als ik verlegen word
een blik vol ogen
voor op uw nachtkastje


ze danst.

DANS.
DANS.
DANS.

Ge zijt geen vrouw.

ze blijft dansen

"Ik ga het toch blijven doen."



vrijdag 4 oktober 2013

Lollie zoekt een vis


de jongen kijkt het water in
troebel als het ware
scheidt hij de druppels in het nat

speelt hij de juiste vingerwendingen
trekt snel omhoog
voelt op het super precieze moment

hij zoekt de juiste
die waar het midden van de zee is
naar de allermooiste vis

T.G.

O maan



Maan, ik blijt uw droge zeeën vol
Mijn tranen zijn gezouten door hunker en verlangen
Trek die wolken voor uw ogen
’t Is beter dat geen straaltje van uw licht
mij hier en nu beschijnt

Al weken voer ik uw dialogen enkel in getandenknars
Mijn U-dalvormig bed is ook bestemd voor U
Huppel er dan rond, en vang er vlinders in uw buik
’t Is niet dat ik geen hart heb, U heeft het al gewonnen
Die lege plek waar bloed nu wervelt, moet U alleen nog vullen

Maan, ik ben zo zwart
Had gij mij nu maar ietske van uw stralen meegegeven
Toen gij mij uit uw nacht op deze wereld hebt gespuwd


 T.
 

raamnet



MEEUWKE MEEUWKE TOCH.
de meeuw huilt
(tranen met stoten
druppelen en briezen
schokken en klagen
slikken en sobberen)
en ik weet niet waarom.






                   

De onzegbaren


omlijstend van de stilte
tikken roodborstjes
het glas van de eindeloze
serre kapot


binnenin heerst het
lawaai de groeven
scheuren de lichtinval
verdwaalt


ge likt van onder tot boven
de kreuten en de kraters vol
ge voelt de drang om
te kijken maar ik laat u niet


ik laat niemand kijken
en ik zwijg
omlijstend van de stilte
tikken roodborstjes
het glas kapot