Liefste,

een wee gedicht
een triest gebed
een graai in de lucht
bericht aan het licht

in mij gebed
verlangt ge niets
in mij
zijt ge daar
waar ge vallen moet

wattekes
wattekes
wattekes

vult uw buik
met wattekes
en kust
mij terug

Correspondentie Gedicht #1 + 1

Ammoniak 

- voorgeschiedenis -

u heeft 

een episodisch

een semantisch

een declaratief

een expliciet

een proceduraal

en dat danst allemaal voor u (voor u)

- geschiedenis - 

toen gij mij liep

toen dacht ik

toen was het dat

toen uw adem ging

toen stopte gij

en struikelde ik

dan zwegen we en spraken niet 

- nageboorte -

dove. 

bres.

en daarbij: de maan is hol en onafgewerkt

(terwijl ze door het raam naar binnen kijkt)

gij had ook niet kunnen vertrekken

Correspondentie Tim Taveirne Gedicht #1

Amnesie

maak van je handen een kom

en zeg me dat de maan hol en onafgewerkt is

terwijl ze door het raam naar binnen kijkt

zullen we een baantje rond je huis lopen

en proberen om niet te struikelen

over elkaars harde en lange adem

ons spreken is een zwijgen

het dooft in de bres van

onze opeengestapelde buiken

bij je weggaan

is als een zachte vernieling

amnesie


T.T.

kliertje

de vuile klier
boos, aardig
moedertje vier
het wicht
wat moeten we
onder de kraan
met de kop
en duwen, tegen
de vuile klier

trekken
getrokken
met haar
klauwhandje
klauw klauw
kouw kouw
in de kou

onder de
pijnboom
van plezier
ligt het
dode dier
het snot jong,
het nageboorte van
de vuile klier

de Neerbeek

Als de traan rolt
heen de neerbeek
verschroeid
onder de boomstreek
verschiet Jakob zich
in woorden
slikt en ziet de nood
zijn broer lacht
vuistjes vol
de stilte druist
zijn oren hol
niemand spreekt nog
weent noch
de schoonheid
steelt de winst
in de stilte
en haar wind
knielt neder
in de beek