Maan, ik blijt uw
droge zeeën vol
Mijn tranen zijn
gezouten door hunker en verlangen
Trek die wolken voor
uw ogen
’t Is beter dat geen straaltje van
uw licht
mij hier en nu beschijnt
Al weken voer ik uw
dialogen enkel in getandenknars
Mijn U-dalvormig bed is ook
bestemd voor U
Huppel er dan rond,
en vang er vlinders in uw buik
’t Is niet dat ik
geen hart heb, U heeft het al gewonnen
Die lege plek waar
bloed nu wervelt, moet U alleen nog vullen
Maan, ik ben zo zwart
Had gij mij nu maar
ietske van uw stralen meegegeven
Toen gij mij uit uw
nacht op deze wereld hebt gespuwd
T.
T.