Het bliksemt
(tis niet poëtisch, tis echt)
het dondert
het donkert
op de dag dat wij
voor het laatst
ongewillig
samen zijn
de kwaadheid is
veruiterlijkt
ik hoop dat gij ze ziet
dat ze schicht in uw
borstkas en
verdriet openbarst
uit uw keel
uw zangstem dichtnijpt
uw ogen toetraant
nog natter dan daarbuiten
ik zit binnen
verzin de dagen die
gaan komen
als minder donker
als genietend
van de donder