draag laarzen als het regent
en als ze enteren
grijp ze beet bij hun dikke pinken
ontwijk hun grommerig gegraai
zeg hen dat het pijn doet
en laat hen gaan
Kom terug kom terug
Lokt het land
Ga weg, verdwijn
Dreigt de bom
Wie waar eerst
Bedenkt een mens
En nog een mens zegt
Ik ben meer dan een flard
Dit is mijn palm
Dit is mijn borst
Dit is mijn water
wat is mijn land?
De grond waar ik op sta, ga
Waar ik thuis adem
Waar ik moeder
vader
kind
Mezelf vind
Hoor mijn borst
Voel mijn palm
Zie mijn traan
Schud mijn hand
Even gek als mij
Maar gekker dan de waarheid
Wij slaan nergens op
Dat zouden wij nooit doen
Het loont niet de moeite
Dus houden wij onze armen
Strak aan ons lichaam gebonden
Op stoutmoedige dagen met spandbandjes
Op zondag met lijm
We schieten te kort
En dwingen ons daarom in allerlei bochten
Krom als een haas springen we bokkig tot we alle knorrigheid verdwenen hebben
Dus ja
Slaan
Neen
Nooit
Vreemder wordt het niet
Ik zal u helemaal kapot maken
U doelgericht fileren
Uw huid villen en uw weke vlees eronder op mijn boterhammen smeren
Ik zal uw beenderen verbrokkelen
Uw organen persen tot paars sap
Uw vingerkootjes sprokkelen
Ik eet uw hersenen als pap
Ik ontleed u hele hebben en uw zijn
Zelfs uw tong laat ik mij niet ontberen
Wat van u was wordt van mij
strottekopkeelpijpslokdarmleiderlucht
aortadarmnagelsleutelaarszucht
haarsnorsnotzakbloedarmoren
traanpismergbeenvoorhoofdkantoren
Tot ik alleen nog uw sputterend hart in mijn palm hou en kan kiezen
Zal ik het houden?
Of u helemaal verliezen?